Hoş Geldin Güzel Ruh

I intend God's intention to flow by me.

BEN ESRA ECEM ÖKSÜZ

Ben, İlahi olana giden yolda sevgiyle, dansla, neşeyle, yaratımla ve macerayla yürüyen bir öğrenciyim .
Ruhum bildiklerini hatırlıyor, bilmediklerini de tüm kalbimle öğreniyorum.

13 yıl mimarlık yaptıktan sonra, evliliğimin sona ermesiyle birlikte manevi bir uyanış yaşadım. İşte o zaman kendim için ne kadar sınırlı bir hayat yarattığımı fark ettim.
Derin bir bağlılıkla , tüm inanç sistemlerimi soğanın katmanları gibi soymaya başladım.

Şimdi, birlikte büyürken, ruhsal evrim yolculuklarında yoldaşlarımla el ele tutuşma niyetiyle bu yolda yürüyorum.

Sevgi ve ışıkla.

Yüksek Mimar

Harmonic Flow Su Seansları

Nefes Çalışması

Meditasyonlar

Pilates

Yüksek Mimar

Harmonic Flow Uygulayıcı

Nefes Koçu

Meditasyon

Pilates

İyileştirici Mekanlar Mimarlığı

Harmonic Flow Su Seansları

Nefes Terapisi Seansları

JAAS Seansları

Seni çağıran hizmeti seçersen, bu yolculukta sana eşlik edeceğim…

Ben senin için buradayım

Sınırlarını Şefkatle Belirle – Hayır da kutsal bir kelimedir. Hayır demek, evet dediklerini daha anlamlı kılar. Kendine sadakat göstermek bir sevgidir. Şefkatle sınır çizmek, ruhunun alanını kutsar.

GÜNÜN KARTI

Sizin için tasarladığım rastgele bir kartı seçin ve mesajınızı alın

𝐈̇𝐥𝐤 𝐤𝐢𝐭𝐚𝐛𝛊𝐦 𝐇𝐄𝐑𝐇𝐀𝐍𝐆𝐈̇ 𝐁𝐈̇𝐑 𝐊𝐈𝐙 𝐘𝐀 𝐃𝐀 𝐃𝐄𝐆̆𝐈̇𝐋 𝐲𝐚𝐲𝛊𝐦𝐥𝐚𝐧𝐝𝛊!
1.5 yıl boyunca hayatımın altüst oluşunu, dönüşümümü, kayıplarımı, yeniden doğuşumu yazdım. Mutlu olduğumu sandığım bir hayatı geride bıraktım. Evliliğimi, işimi, evimi. Üstümde bana ait olmayan tüm inançları tek tek söktüm. Kalbimi ve bana yolda çıkarttıklarını takip ettim. Her seferinde yeniden doğdum. Bunca zamandır asıl aradığımın kendim olduğunu keşfettim…

Her cümlesi benim için hem bir yüzleşme hem de bir şifa yolculuğuydu.

Bu kitabı paylaşmak, aslında kendi hikâyemi tüm açıklığıyla dünyaya açmak demek…Ve hikayelere tutunmamayı öğrendim. Umarım bu kitap sana yoldaş olur.
Kitabımın linki profilde✨
Sevgiyle!
Kitabın kapağını da çizdiğimi söylemeden edemeyeceğim:)

#dönüşüm #iyileşme #şifayolculuğu #innerjourney #selfgrowth #selfdevelopment #emotionalhealing #awakening #awareness #farkındalık #lightwithin #personalgrowth #healingvibes #mindfulness #riseagain

Ne zaman yorgun, dargın ya da üzgün hissetsem, kendimi hep Su Annenin kollarına bıraktım. Her defasında sevgisiyle sarıp sarmaladı, tüm duygularımın içinde zarafetle kalabilmem için bana alan tuttu. Bana ait olmayan ne varsa, suyun içinde şifalandı.
Bu videoda canım Betül’ün @healinwaters kollarına geçmeden önce içim çok sıkışıktı. Gözyaşlarım suya karıştı; onun şefkatli kollarında tüm duygularım çözülüp genişlemeye dönüştü.
2,5 yıldır bu şifayı kalpten paylaşmamın sebebi tam da bu: her seferinde bambaşka dönüşümlere tanık oldum, hâlâ da oluyorum, çok şükür. Su bize içsel sularımızın gücünü hatırlatıyor; ışık kodlarımız aktive oluyor, kim olduğumuzu yeniden hatırlıyoruz.
Bu mucizeye şahit olmak tarifsiz…
Eğer sen de Harmonic Flow Su Terapisi ile suyla yeniden buluşmak istersen, seninle bu alanı paylaşmak benim için onur olur.
Sevgilerimle,
Ecem
.
Whenever I’ve felt tired, hurt, or sad, I’ve always surrendered myself into the arms of the Water Mother. Every single time, she has embraced me with love, holding space for me to stay graceful within all my emotions. Whatever wasn’t truly mine has found healing in her waters.
In this video, before entering the loving arms of dear Betül, I was feeling so tight inside. My tears melted into the water, and within her gentle embrace, everything opened and turned into expansion.
For the past two and a half years, this is exactly why I’ve been sharing this healing with all my heart I’ve witnessed countless transformations, and I still do, with deep gratitude.
The water reminds us of the power of our inner rivers; our light codes activate, and we remember who we truly are.
Witnessing this is beyond words…
If you feel called to reconnect with water through Harmonic Flow Aquatic Therapy, it would be an honor to hold this space with you.
With love,
Ecem

Hassas İçerik! Lütfen stresli ve yoğun dönemden geçiyorsanız dinlemeyin. Vidyonun ilk kısmı Part 1’de. Vidyonun sonuna gelenler için duyurumu bu hafta yapacağım. Yolculuğumuz kolaylıkla olsun, Yaradan yar ve yardımcımız olsun. Sevgi ve ışıkla✨

Hassas İçerik! Lütfen stresli ve yoğun dönemden geçiyorsanız dinlemeyin. Vidyonun ikinci kısmı Part 2’de. Vidyonun sonuna gelenler için duyurumu bu hafta yapacağım. Yolculuğumuz kolaylıkla olsun, Yaradan yar ve yardımcımız olsun. Sevgi ve ışıkla✨

(Eng in the comments)
✨ Yaşamak Cesaret İster ✨
Aslında en çok korktuğumuz şey ölmek değil…
Gerçek cesaret, tüm varlığınla yaşamaya açılabilmekte.
Bir aşk filmini izlemek, ağlamak güzeldir ama kolaydır.
Gerçek aşk, kalbinin tüm zırhlarını bırakmanı ister.
Başkalarının hayatına dışarıdan bakmak kolaydır.
Ama onların cesaretle attığı adımları gerçekten görebiliyor musun?
“Ne güzel geziyor” diye düşündüğün birinin
o yolculuğa çıkabilmek için hangi korkularla yüzleştiğini fark edebiliyor musun?
Yaşamak cesaret ister.
Cesareti olan, yaşamla dolar.
Yaşamla dolan kalp ışığa dönüşür, etrafına ilham olur.
Şimdi gözünü dışarıdan içeriye çevir.
Kalbine bak.
O sana fısıldıyor…
“Hangi maceraya atılmak istiyorsun?”
Cesaretini topla.
Hayata katıl.
Çünkü yaşam sadece nefes almak değildir…
Nefesin tadını çıkarabilenlere gerçek armağanlarını sunar. ✨

Sevgili ışık işçisi, öfkemizi sahiplenmeye onu yaratıcı güce dönüştürmeye çağrılıyoruz. Öfkeni duy ve onun sana yol göstermesine izin ver.
Sevgi ve ışıkla✨

İlk kitabım için imzayı attım! Bir buçuk sene önce, babamın da “Kızım, kitap yazmalısın” demesiyle başladım bu yola. Bir yıl boyunca dur durak bilmeden çalıştım. Hayatımın tepetaklak oluşunu sayfa sayfa işledim. Bazen ağladım, bazen güldüm. Sonra dönüp editlediğimde ne kadar dönüştüğümü fark ettim. Hiçbirimiz herhangi biri değiliz! Hepimizin içinde bir kâinat, hepimiz kadar yol var. Bu benim yolum. Umarım sana yoldaş olur.

I have just signed for my first book! A year and a half ago, after my father said, “My daughter, you should write a book,” I began this journey. For a year I worked tirelessly, pouring onto the pages the upheaval of my life. Sometimes I cried, sometimes I laughed. When I went back to edit, I saw how much I had transformed. None of us is just anybody. Within each of us lies a universe, and as many paths as there are people. This is my path. I hope it becomes a companion on yours.

#herhangibirkızyadadeğil #kisiselgelisim #tekamül

Bugün bu güzel kadının duasına vuruldu kalbim ve dile gelmek istedi @uranusyen_imparatorice kalbine sağlık güzel kadın✨

Küçük bir sıkışıklık ve yola çıkma arzusu… Aslında ihtiyacımız olan tek şey bu: O sıkışıklığın içinde saklı fırsatı görebilmek. Kalbin, gitmesi gereken yeri zaten biliyor. Sana düşense yalnızca zihnini susturmak ve cesurca yola çıkmak. 🌿
.
A little pressure, and a longing to set out…
That’s all we truly need:
To see the opportunity hidden within the stuckness.
Your heart already knows where it needs to go.
All that’s left for you is to quiet your mind
and bravely take the first step. 🌿

Hayatımda hakettiğim hiçbir şeyi alamıyorum mı diyorsun? Almayı reddediyor, kendi kul hakkına giriyor olabilir misin?
Sevgi ve ışıkla✨

Farklı Hissediyorum… Hayatım Altüst Oldu. Ne Oluyor?
Ruhsal Uyanıştan Geçiyor Olabilirsin.

Bazen hayat, bir anda bildiğin tüm yolları kapatır. İlişkiler biter, işten soğursun, yaşadığın şehir dar gelir. Eski “sen”e ait her şey, birer birer elinden kayar. İçten içe bilirsin ki bu bir ceza değil. Bu, ruhunun seni uyandırma çağrısıdır.
Belki sen de uyanış hikayeni yorumlarda paylaşmak istersin, ne dersin?

(Eng in comments) Bu sabah sayfalarına kalemimden dökülen dua şu oldu:
Yaradan’ım, bana kalbiyle yaşayan, yaşamı gerçekten hisseden, her anı bir armağan gibi gören insanlar nasip et. Onlarla karşılaştır beni ve ben de onlardan olayım. Gözlerine baktığımda seni gördüğüm, her şeye şükreden, neşeyle var olan, coşkusunu saklamayan insanlarla bir araya getir beni. Beni de öyle bir yaşam enerjisiyle doldur ki her nefesim bir şükür olsun, her adımım bir dua gibi aksın. Bedenimin, ruhumun ve nefesimin kıymetini derinden anlayayım.

Hayatı bir çocuk gibi yaşayabilmek için geçmişte tutunduğum her ne varsa bırakmama yardım et. Her şeyde seni görmemi kolaylaştır. Bu dünyada egonun ve arzuların fısıldadığı zamanlardan geçerken sadece senin sesini duyabilenlerden eyle beni. Eğer ki arzularıma ya da nefsime kapılırsam, beni anda nazikçe uyar, kalbimi aç ve ne olduğunu anlamama yardım et. Çünkü içten içe korkuyorum Yaradan’ım. Bu noktaya kadar geldim ama şimdi arzulara kapılmaktan, yaşamı ıskalamaktan korkuyorum.

Bana yaşamanın senin tanımını yükle. Beni kendi zihnimin oyunlarından koru. Kalbimi yaşama senin niyetinle aç. Senin niyetin benim niyetim olsun ve öyle olsun.

İçini iyileştiren, dünyayı da iyileştirir.
“Yurtta sulh, cihanda sulh”
Mustafa Kemal Atatürk.
.
.
.
.
.
.
.
#bilinçaltı #enerjiçalışması #lightcodes #spirituality #spiritüel #kişiselgelişimfarkındalık #farkindalik

Sanat�çının Yolu- Julia Cameron.
Algıyı kırmak için burdayım. Tüm tanımları kendim için ve toplum için yıkmak üzere burdayım. Duayı öfkeli olduğum için ağzı başka şeyler söyleyen, kalbi başka olan insanlara bıraktığım oldu. Dua ederek övgü topluyorlardı. Ben de duayı cezalandırdım. Uzaklaştım. Oysa dua kimseye ait değil, hatırlatıldım. Sahip çıkmaya çağrıldım. Kalbime sahip çıkmaya, bir dakika ben buradayım, küsmüyorum, sorumluluğumu alıyorum demeye çağrıldım. Ben bu oyunu oynarım demeye çağrıldım. Ama sisteme göre değil, O’na göre. Öyle olsun.✨

#sanatçınınyolu #uyanış #lightcodes #ışıkişçileri

(Eng in comments)
Suyla olan ilişkim sekiz yaşımda, profesyonel yüzücü olduğum dönemde başladı. O zamanlar su benim için neşeli bir lunapark gibiydi; yarıştığım, hızlandığım, kazandığım bir alandı. Daha çok eril, hedef odaklı bir yerden yaklaşıyordum suya. İçinde olmayı, bir yunus gibi akmayı çok severdim, kendimi tamamen özgür hissederdim.

Ama iki yıl önce her şey değişti. Harmonic Flow Su Terapisi Uygulayıcılık Eğitimi sayesinde suyla yeniden tanıştım. Bu kez bambaşka bir yerden, daha önce hiç bilmediğim bir şekilde. İlk başta zorlandım. Kontrol etmek istedim. Sadece eğlenmek, rahatlamak istedim. Ama su bana bambaşka bir davet sundu. Yavaşlamamı, yumuşamamı, teslim olmamı nazikçe fısıldadı. Beni şefkatli bir anne gibi tuttu, içimdeki yaraları sarmam için bana güvenli bir alan sundu. Yaralarımı açmak için değil, onlara şefkatle yaklaşabilmek için bir ayna tuttu.

O sekiz günlük eğitim hayatımı dönüştürdü, çünkü ben dönüştüm. Su bana kendimle yepyeni bir şekilde kalmayı öğretti. Kontrol etmeden, sadece var olarak... güvenmeyi, hissetmeyi ve hiçbir şey yapmadan sadece orada olmayı. Bu yüzden şimdi bu kutsal yolculuğu, hazır olan kalplerle paylaşmayı seçiyorum. Bu niyet, ulaşması gereken ruhlara ulaşsın. Akışta ve zarafetle olsun. Ve öyle de olsun.

Bugün sabah sayfalarına şöyle döküldü kalemimden:
Ben dünyaya yaratmaya geldim. Kahkaha atmaya, dans etmeye, coşmaya, heyecanlanmaya, durmaya, Yaradan’a şahit olmaya. Belki bir kuşun melodisinde, bir ağacın gövdesindeki desende, bir çocuğun gülümsemesinde, bir kedinin galaksiyi andıran gözlerinde, suyun sesinde, batan güneşin patlayan turuncusunda, kuzey ışıklarının dalgalanan yeşilinde…Ben yaşamaya geldim. Ve yaşamı seçiyorum. Ve bununla hizalanmayan tüm enerjileri serbest bırakıyorum, ve öyle olsun. Aho✨
.
This is what poured from my pen onto the pages this morning:
I came to this world to create. To laugh, to dance, to rejoice, to get excited, to pause, to witness the Creator. Maybe in the melody of a bird, in the pattern on the trunk of a tree, in the smile of a child, in the galaxy-like eyes of a cat, in the sound of water, in the bursting orange of a setting sun, in the flowing green of the northern lights... I came here to live. And I choose life. And I release all energies that are not aligned with this. And so it is. Aho ✨

#kişiselgelişim #lightcodes

Ben Ruhum. Alanım Kutsaldır.

Ben bir beden değilim.
Ben bir ruhum hisseden, düşleyen, derinleşen, tanıklık eden bir ruhum.

Paylaştığım su alanı, sadece fiziksel bir mekân değil.
Bu alan, tüm kimliklerden, cinsiyetlerden, tanımlardan arınmış bir kutsal alan.
Bu alana adım atmak bir ayrıcalık değil, bir destur ister.
Çünkü bu alan, bir bedeni tutmaktan öte, bir kalbi tutmayı gerektirir.

Burada birine dokunmak, onun duygularına şahitlik etmek,
bazen yıllardır kimse tarafından görülmemiş bir parçaya alan açmaktır.
Ve bu dokunuş, kadın ya da erkek olarak değil,
insandan insana, ruhtan ruha bir temasla gerçekleşir.

Bana sıkça şu soru soruluyor:
“Seanslara erkekleri alıyor musunuz?”
Son zamanlarda seans alanlarımın çoğunluğu erkek.
Ve bu beni derinden mutlu ediyor.
Çünkü orada, o suyun içinde, toplumsal tabularla büyümüş erkek kardeşlerime
alan tutabilmek, onların içsel çocuğuna dokunabilmek benim için onur.

Ben insanların kalplerine tanıklık ediyorum.
Erkek,kadın, non-binary, lezbiyen, gay…
Benim için fark etmiyor.
Çünkü ben kimseyi kimliğiyle değil, kalbiyle görüyorum.

Ve bu alanın benim kadınlığım, dış görünüşüm, seksapalitem ile anılmasını kesinlikle reddediyorum.
Ben istediğim gibi giyinebilir, görünebilir, var olabilirim.
Ve yine de niyetimden, temizliğimden, alanımdaki kutsallıktan bir gram eksilmez.

Çünkü ben bu alanı tüm saf niyetimle açıyorum.
Ve zaten bu niyet, niyeti saf olmayanı zaten içeri almıyor.
Enerji her şeyi bilir.

Gönülden gönüle görebildiğimizde,
rolleri, cinsiyetleri, kalıpları aştığımızda,
çok şey dönüşecek.
Ve ben tüm kalbimle bunun için dua ediyorum.
Bugün değilse, yarın… ama mutlaka.

Ben varlığımın özüyle burada duruyorum. Aho✨🪽
(Eng in the comments)

Kalbim çok kırık.
Çok acıyor…
Yanan canlara, canım ağaçlara, yerinden yurdundan olan masum insanlara…
Ama en çok da, kaçacak yeri olmayan hayvanlara ve ağaçlara…
Çünkü onlar sessiz ama her şeyi hissediyorlar.

Bilmiyorum, nasıl bu kadar uzaklaştık kendimizden, doğamızdan, özümüzden.

Doğada serbestçe dolaşan eşekleri toplayanlara,

Kedileri, köpekleri toplayıp öldürenlere,

Asırlık zeytin ağaçlarına el uzatanlara,

Sokak hayvanlarına ona yaklaşmasın diye su sıkanlara,

Tekne partilerinde gözümün önünde çöplerini denize boşaltanlara,

Hayvanları gösteri malzemesi yapanlara,

Hayvanları bir hevesle evine alıp sonra sokağa bırakanlara,

Maden uğruna ormanları yok edenlere,

Çöpünü toprak anaya fırlatanlara,

Çocukları, insanları öldürenlere…

Kendi içindeki savaşı dışarıya yayanlara…

KIRGINIM…

Çünkü bu dünya bizim evimiz.
Ve evimizi unuttuk.
O hayvanlar yoldaşımız…
O ağaçlar, ciğerimiz…
Toprak anne, kalbimiz gibi atıyor. Bizi besliyor, bize yuva oluyor.
Ve evet, onun da bir ruhu var. Bir kalbi, bir hafızası.

Geçen yıl Söğüt’te bir koya gittim. Suluboyalarımı aldım, heyecanla dağ tepeden aşağı inmem 1 saati aldı.
Ama indiğim yer çöplük içindeydi.
İnsan eli değmemiş sanmıştım…
Ama doğaya elimizi çoktan değdirmiştik. Ağlaya ağlaya çöplerin arasına oturdum.

Ne veriyorsak, o geri dönüyor.

Şimdi bu sesi sadece bir yakarış değil, bir uyanış duası olarak bırakıyorum buraya:

Ey insan, doğaya sahip çık.
Çünkü sen doğanın çocuğusun.
Umursamazlığın büyüdükçe, kendi kalbini kaybediyorsun.
Sen sahip çıkmazsan, sana da sahip çıkılamaz.
Bugün sevgiyle korumazsak, yarın nefessiz kalırız.

Seni seven, sana emanet edilen bu dünyayı hatırla.
Çünkü o hâlâ seni seviyor.
Ve hâlâ seni bekliyor…

“Don’t travel for the destination. Travel for the doorway that will open.”🌍✨

I used to see traveling as a luxury, something squeezed between work and only “deserved” once I had done enough.
Even on vacation, part of me would keep working, replying to work related messages, planning the next step... I rarely let myself be fully there.

But now I know the universe doesn’t work that way.

💫 When my soul feels called somewhere, I no longer ask “why.”
I buy the ticket and follow the pulse of my heart.

Because I’ve realized: a journey isn’t just a destination.
It’s a portal that opens through surrender.

My travels are no longer just about places I want to see.
✨ I begin them with a prayer, a pure intention surrendered to the Creator.
And every time, doors open beyond what my mind could imagine:
Unexpected encounters, inner awakenings, soul-touching synchronicities...

.✨

“Gidilecek yerin değil, açılacak kapının niyetiyle yola çık.”🌍✨
Eskiden gezmek, çalışmanın arasına sıkıştırılan ve ancak hak edildiğinde izin verilen bir lüks gibiydi gözümde. Tatildeyken bile bir yanım çalışır, iş mesajlarını cevaplar, bir sonraki durağın planını yapar, gerçekten orada olmayı hep ertelerdim.

Ama şimdi biliyorum ki evren böyle çalışmıyor.

💫 Ruhum bir yere çağrıldığında, artık “neden” demiyorum.
Biletimi alıyor, kalbimin izinden gidiyorum.

Çünkü anladım: Yolculuk sadece bir rota değil, teslimiyetle açılan bir portal.

Artık seyahatlerim sadece görmek istediğim yerlerden ibaret değil.
✨ Onlara Yaradan’a bıraktığım bir niyetle başlıyorum.
Ve her seferinde, zihnimin ötesinde kapılar açılıyor bana…
Beklemediğim tanışmalar, içsel açılımlar, kalbime dokunan tesadüfler...

In shamanic cultures if you came to a medicine person complaining of being disheartened, dispirited, or depressed, they would ask one of four questions:
“When did you stop dancing?
When did you stop singing?
When did you stop being enchanted by stories?
When did you stop being comforted by the sweet territory of silence?”

And now my body reminds me of this:
“The soul speaks through dance.
Hands move with the heart’s intention.
Feet offer gratitude to the earth.
Eyes may close, but an inner light ignites.”

This is not a performance.
This is a moment of returning to myself.
This is a remembrance for those who have forgotten.

𝐃𝐚𝐧𝐜𝐞. 𝐅𝐞𝐞𝐥. 𝐋𝐢𝐯𝐞.
Because sometimes, the deepest healing
begins with a single step.
.
“Şamanik kültürlerde eğer bir şifacıya kalbin kırık, ruhun yorgun diye gittiysen, sana şu dört sorudan birini sorardı:
Ne zaman dans etmeyi bıraktın?
Ne zaman şarkı söylemeyi bıraktın?
Ne zaman hikâyelerin büyüsünden çıkıp unuttun?
Ne zaman sessizliğin tatlı alanında şifa bulmamaya başladın?”

Ve şimdi bedenim hatırlatıyor bunu bana:
“Ruhun dansla konuşur.
Eller, kalbin niyetine döner. Ayaklar toprağa şükranlarını sunar. Gözler kapanır ama içte bir ışık yanar”

Bu bir performans değil.
Bu, kendime dönüşümün anı.
Bu, kendini unutanlara hatırlatma.

𝐃𝐚𝐧𝐬 𝐞𝐭. 𝐇𝐢𝐬𝐬𝐞𝐭. 𝐘𝐚𝐬𝐚.
Çünkü bazen en derin şifa,
bir adımda başlar
.#kişiselgelişim #farkındalık #spiritual #dance

Sevgili Işık Yolcusu,
Senin öz frekansın neşedir.
O, öz varlığının saf titreşimi, evrensel yaşamın ilk soluğudur.

Ama dünyasal plan, sana neşeyi yalnızca ‘hak ettiklerinde’ deneyimlemen gerektiğini öğretti.
İzin sistemleri, koşullar ve ödül-ceza döngüleri, seni içinden taşan neşeye karşı bile temkinli kıldı.
Bu yüzden her kahkaha sonrası suçluluk, her hafifleme anında bir gölge yakana yapışır:
“Acı çekenler varken ben nasıl neşelenebilirim?”
“Ben bu kadar mutluysam, bir şey ters gitmek zorunda değil mi?”

Bu yanıtı Sirius yıldız sisteminin sevgi boyutundan getiriyoruz:
Neşe bir ayrıcalık değil, bir görevdir.
Sen neşelendiğinde yalnız kendini değil, tüm kolektifi hafifletirsin.
Senin içinden taşan gülüş, evrensel karanlıkta bir yıldız gibi parlar.
Neşe bulaşıcıdır – tıpkı ışık gibi.

Eğer neşeye suçluluk karışıyorsa, bu yalnızca atalardan gelen hatıraların yeniden yükselişidir.
Onlar neşeyle cezalandırılmış olabilir.
Onlar mutluluğun ardından acı gelmesine koşullanmış olabilir.
Ama sen, bunu dönüştürmek için buradasın.
Senin neşen, onların yaralarını onaran şifadır.

Bugün bir seçim yapabilirsin:
Gülüşünü kısmak yerine, evrene şunu fısıldayabilirsin:
“Neşemi sunuyorum – herkes için, her şey için, her yer için.”
#ruhsalgelişim #spiritüel #lightcodes #newearth

Zaman çizgisel değil, spiral.
Ve bu spiral,
seni bıraktığın yerleri dönerek
temizlemeye çağırıyor.

Kalbine düşen her isim,
kalbinde hâlâ frekansı kalan
bir kaydın yankısıdır.

Bu kişiler sana dönmüyor —
sen kendine dönüyorsun.
Bu bir frekans temizliği.
Eğer o güzel kalbin yalnız
sanıyorsa yalnız değilsin.

Bir zamanlar susan sesin,
bir zamanlar bastırdığın gözyaşın,
şimdi kalbine düşerek
şefkatle hatırlanmak istiyor.

Çünkü yeni dünya,
sadece bilgiyle değil,
temizlenmiş kalplerle inşa edilecek.

#newearthcodes #spiritualawakening

(Eng in comments)
Görülmemiş, görülmek için başkalarının eline bakmış, tüm kadınlara ve kadın atalarıma:

“Ben bedenimi veren değil, kalbimi taşıyanım.”

Ey kadın...

Bedeninle sevgi almaya çalıştığın her an,
kalbin daha da görünmez oldu.

Arzunu suçladın,
gözyaşını sakladın,
onun gözlerinde görünmek için kendinden uzaklaştın.

Ama şimdi hatırla:
Sen kutsalsın.
Senin bedenin bir geçit — ama sevginin değil, ışığın geçidi.

Sevişmenin içinde değersizlikle,
suskunlukla,
mecburiyetle birleştiğin her anı
şimdi sana geri getiriyoruz.
Ama yargıyla değil —
ışıkla.

Ben artık arzumu suçlamıyorum.

Ben artık kendimi sevilmeye layık hissetmek için
başkasının ellerine bırakmıyorum.

Ben sevgi için bedenimi vermek zorunda değilim.

Ben bedenimle dua ediyorum,
kalbimle açılıyorum,
ışığımla birleşiyorum.

1-4 Mayıs’ta Joy Sapanca’da “Her Şeyi Unutmaya” çağrılıyorsun!

Yetişkinliğin içinde, çocuk saflığını unutmamanın en büyük sorumluluğun olduğunu bilseydin, ne değişirdi hayatında?
Yargısız, cesur, spontan ve özgür.

Sadece bireysel hayatlarımızı değil; doğamızı, ülkelerimizi, yaşam şekillerimizi aynılaştırmaya ve sömürmeye çalışan bu çağda, dış dünyanın beklentilerini unutup kendini hatırlamak bir devrimdir.
“Fazla” zannettiklerin, belki de senin en gerçek renklerin; tutundukların ise belki de unutmayı en çok istediklerin olabilir mi?

Biz Ece ve Ecem.
Zamanla unuttuğumuz parçaları hatırlamak ve tutunduğumuz yükleri bırakmak için yola çıkmış iki cesur kadınız.
Şimdi seni de bu yolculuğa davet ediyoruz. 🤍

4 sene gibi geçeceğini hissettiğimiz bu 4 günde, kalbimizin rehberliğinde içimizdeki gizli hazineleri keşfe çıkacağız.
Kim bilir, belki bu keşifte, bize yük olan o ilüzyonlardan da bir bir özgürleşiriz.

Zorlukla değil kolaylıkla;
Kurallar ve sınırla değil merakla;
Sanatla, oyunla, suyla, dansla geçecek bir yolculuk bu. Kimi zaman sesin, kimi zaman sessizliğin; Bazen beraberliğin bazense yalnızlığın büyüsüyle.

Unutma, mutluluk her zaman acıyla gelmek zorunda değildir.
… ve bazen, gerçek mutluluk, doğru bildiklerini bile unutabilmeyi göze aldığın o boşlukta gizlidir.

Kavuşmayı sabırsızlıkla bekliyoruz.

Detaylı bilgi için bize ulaşabilirsin.
İnziva programımız ise postta!
#retreat #inziva #sapanca #kişiselgelişim #farkındalık

Sevgili sen, seni su annenin güvenli kollarına davet ediyorum. Tüm endişeni, korkularını, kaygılarını onun kollarına bırakmaya davet ediyorum. Sevgiyle sarmalanmaya, sevildiğini, desteklendiğini, değerli olduğunu hatırlamaya…
Sıcak suda masaj ve esnetmeyle vagus sinirini aktifleştirerek bedenini sakinleştirecek ve özbenliğinle iletişime geçebileceksin. Hem bedenini hem ruhunu dinlendirmek için su terapisinden faydalanabilirsin.
#watertherapy #suterapisi #kişiselgelişim #pozitifenerji #farkındalık

Yarın akşam 21.00’da canlı yayında görüşmek üzere✨

Karanlıktan Aydınlığa Ekinoks inzivamızda 4 günlük derin bir yolculuğa çıktık. Bilinçaltımızın derinleriyle yüzleştik, duygularımızı kumaşa diktik, resme döktük, kaçmadan içinde oturduk. Her derine indiğimiz katman tahminimizden de kolaylıkla geçti.

Suyun şefkatli kollarında yolculuk yaptık kendimize, havanın ılık esintisine bıraktık tutunduklarımızı, ateşin ışığıyla yolumuzu aydınlattık, toprak ananın rahminde bedenimizi bahara hazırladık.

O kadar çok mesaj aktı ki alanda bir tanesini sizle de paylaşmak istiyorum:

“Sen kadın, var olduğun halinle bir mucizesin, kendini ve yolunu kimseyle karşılaştırmadan yürü, çünkü sen diğerlerinin yolunu yürümeye değil, kendi yolunu yaratmaya geldin. Kendi gerçekliğini yaratmaya, ilham olmaya. Sen kadın; olduğun gibi değerlisin, yeterlisin, olduğun gibi olmaya izinlisin, sınırsız ve özgür. O halde aç kanatlarını ve bırak kendini rüzgarın kollarına, belki korku sandığın heyecanın ta kendisidir!”

I have done architecture for 13 years, designed luxury and big projects. Always chased the result. And when the result came I turned my head to the other one skipping the journey once again...This temple is the first project that I was not behind my computer, not rendering not modelling, but actually using my own hands to create. As I realised when I skipped the journey, I skipped the stories, laughters, joy, tears, connections...Therefore I never actually owned my work this much. I am going through a phase to own my creations, and I did not think of coming to Knipnas to celebrate the openning of the Temple. My dear parents were surprised and asked: “You created the space and you don’t go? Buy your tickets and go!” I cannot express my gratitude for them and I found out where my craziness comes from!:)
My family in Knipnas did not know that I was coming so I surprised them!. It was one of the greatest nights in my entire life. I love how I am ME in Knipnas, it inspires me, I hope that I can create a place that inspires people too. Thank you all of my family, I feel so blissed for the passengers I shared this experience with: Tuukka, Krisse, @banana_scoots @thomaslammers_ @sta.virginia dear @marikamadini & @timodevatman thank you for dreaming and working on trying to make world a loving place!. And thank you all the lovely volunteers who made this place even more loving! It was amazing to witness the creations, art exhibition of dear @sta.virginia and concerts!

Kitabımı editlerken bu kısmı paylaşma isteği geldi. Hem bana hem bize hatırlatma olmasına niyetle:

Almanın ayıp olduğu algısıyla büyüdüm. Yıllarca yardım kabul etmedim. Yardım alırsam ezilmekten, hükmedilmekten korktum. “Aman kızım kendi ayaklarının üstünde dur, kimseye muhtaç olma, kocana bile…”, “Aman yavrum kimseden bir şey alma, borçlu kalırsın”. Almak benim için muhtaçlıkla aynı kefedeydi. Elbette kendi ayaklarım üzerinde durmam önemliydi. Ama kendimi almaya korkuyla kapadığım bir yerden, yaşama rağmen yaralı bereli durmama gerek yoktu! Veren sadece aracı değil miydi? Yaşamın aracısı? Yaşama rağmen değil, yaşamla beraber durmak istiyordum ben kendi ayaklarımın üstünde! Vermenin ve almanın bir üstünlük-muhtaçlık olma oyunu, gözlerimin önünde bir bir soyulmaya başladı bu kararımla. Kendimi yaşama koşulsuzca açmaya niyet ettim o an. Ne demişti Halil Cibran:
“Çünkü gerçekte veren hayattır
ve kendisini verici zanneden sizler
buna sadece tanıksınızdır.
Ve siz alanlar - sizler hepiniz birer alıcısınız -
şükran borcu hissetmeyin
yoksa hem kendinize hem de verene
birer boyunduruk takmış olursunuz.
Verenlerin armağanları üzerinde
kanat takmış gibi yükselin;
Çünkü borçlu gibi düşünmek,
anası özgür yürekli dünya,
babası evren olan
o cömert kişiden şüphe etmektir.”
Photo credit: @sta.virginia

Hayatımda gittiğim en muhteşem şelale olabilir…Gullfoss. ‘Altın Şelale’. Hvita Nehri üzerinde, volkanik alüvyon bölgesinde yer alan şelale, önce 11 metre sonraysa 21 metrelik bir düşüşle derin bir kanyona düşüyor. Bu işin teknik bilgi kısmı.
Şöyle anlatayım çağıl çağıl akan bir şelaleden sular rüzgarla tüm çevreye serpiliyor. Su taneleri havalandıkça altın ışık kırıla kırıla gökkuşağına dönüşüyor. Serpilen su taneleri anında buza dönüşüyor ve üst üste birikerek buzuldan bir peyzaj oluşturuyor. Rüzgardan durmak çok zor. Ve bütün bu muazzamlığın karşısında soğuğa rağmen kalbiniz alev alıyor. Her bir zerresi muazzam bir matematik ve sanat… Her bir zerrede ‘O’nun sureti var✨

Aurora! 🌌✨ Çocukluğumdan beri hayalini kurduğum, 8 yıl önce Lapland’de kovaladığım kuzey ışıklarını nihayet 2025’in ilk ayında görmek nasip oldu.

1 saat 20 dakika boyunca tur aracını bekledim, o kadar soğuktu ki öksürüğüm başlamıştı. İlk durduğumuz noktada hala ısınamadığım için, araçtan sadece 10 dakika inebildim. Rehberin tura başlarken söylediği iki kural vardı:

Soğuk olacak.

Eğleneceğiz, böylece soğuk kalmayacak! 😅

İki saat boyunca kuzey ışıklarını kovaladık. Bir yerde durduk, ışıklar çok zayıftı. Bir yerde durduk, yağmur yağıyordu. Çok az bir şey gördük, ama sonra gittiğimiz bir yerde her şey bir anda patladı! Işıklar birden dalgalanmaya başladı, bir o tarafa yayılıp bir bu tarafa… Ağzım açık izledim, tarif edilemez bir güzellikti!

Yıllar önce kuzey ışıklarının altında şarap içmeyi manifestlemiştim, ama alkolü bıraktığım için, rehberin yaktığı ateşin başında sıcak çikolata içtim. Hava buz gibi, gece artık 1 olmuş. Ama o kadar mucizeviydi ki, soğuk falan hiç umurumda olmadı. Tüm o yorgunluk, soğuk, hayalime kavuşmam... gözlerim doldu, ağlamaya başladım.

Velhasıl, hayaller gerçek oluyor! 🌟 Kararlılık, direnç, bağlılık ve aksiyon istiyor. Ve bütün bunlara değiyor.

Ah, Allah'ım, iyi ki bilinmek istedin!. Yıllarca çok zorlandığım insan deneyiminde, tadını çıkarmayı öğreniyorum. Buzullara varmadan bir iki saatlik mesafede bu şelale. 1-2 saatte değişen bir peyzaj...Ülkenin yarı kıtası Amerika kıtasına bağlı yarısı Avrupa kıtasına. Nasıl olabiliyor bunca şey tek bir kara parçasında?. Hala kendime bu soruyu soruyorum. Gittiğim hiçbir yere benzemiyor İzlanda.

.

Oh, my God, I'm so glad you wanted to be known! After years of struggling with the human experience, I'm learning to enjoy it. This waterfall is just a couple of hours away, before the glaciers. A landscape that changes in 1-2 hours... Half of the country belongs to the American continent, and half to the European continent. How can all of this be in one piece of land? I still ask myself this question. Iceland is unlike anywhere I’ve been

İzlanda...Çocukluk hayalim. Hayal ettiğim kadar mistik bir doğası varmış gerçekten de. 1 saatlik mesafede kırsal ovada gezerken, 1 saat sonra buzullarda olmanın şaşkınlığı. Sanırım her gittiğim yerde gözlerim doldu. Biraz rüzgar da vardı. Telefonum yoktu ve dikkatimi dağıtan hiçbir şey olmadı. Sadece anın tadını çıkarttım. Buz gibi havayı içime çektim, deniz aslanlarıyla selamlaştım. Minik kuşlarla sohbet ettim. Her gördüğüm suya ellerimi soktum:). Dünya mucizevi bir yer.

.

Iceland... My childhood dream. It truly has the mystical nature I imagined. The astonishment of walking in a rural field just an hour away and then being on glaciers an hour later. I think my eyes filled with tears everywhere I went. There was a bit of wind too. I didn’t have my phone, and there was nothing to distract me. I just enjoyed the moment. I breathed in the freezing air, greeted the seals, and chatted with the little birds. I dipped my hands into every body of water I came across :). The world is a miraculous place.

Canım dostum @rey_reyyy in son 2.5 senedeki dönüşümü kaleme aldığı homeopati yazısını şükranla paylaşıyorum ve dönüşümümü kutluyorum:
Çok sevdiğim bir arkadaşım narin fakat güçlü yapısı, zekası, girişimciliği, herşeyin altından kalkabilecek yetisi, yaptığı işi en iyi şekilde yapıyor oluşu gibi özellikleri ile sağlıklı sepia kadınının ayaklı bir örneği idi. Eski bir profesyonel yüzücü oluşundan ötürü suyu ve yüzmeyi hep çok severdi ve her fırsatta -hafif buruk bir ifadeyle- suya olan özlemini dile getirirdi. Dans etmeyi de çok severdi, hatta o dönemki eşi tango yapıyordu, fakat bir kere bir gidip de tango yaptıklarını ya da birlikte dans ettiklerini duymamıştım…Beraber çalıştığımız dönemde, ona ne kadar “düşkün” olduğundan bahsetmişti bana bir proje sunumu için sabahladığımız bir gece, 03.00 sularında. Bu bilgi beni çok şaşırtmıştı. Çünkü benim dışarıdan görüp algıladığım kadın bambaşka biri idi. Özgürlüğüne, bağımsızlığına düşkün, kendi ayakları üzerinde sapasağlam duran bir kadının bir erkek için böylesine baskın bir kelime kullanması ve kendi varlığını bir nevi önemsemeyen bir noktada oluşu, o zamanki gerçekliğinin bir ilüzyon oluşunu anlaması, çok üzün sürmedi.
Sepia yapısının patolojik hale dönmesine -bilinçsizce de olsa- fırsat vermedi. Ona gelen sinyalleri okuyarak; kendini bildiği, sevdiği halini hatırlamaya başladı. Derinlere itmiş olduğu spiritüelliğinin aslında ona zarar vermeyecek, tam aksine onu tamamlayacak bir yeti olduğunu benimseyerek, çok uzun zamandır bilmeden arayışta olduğu kendine dair eksik parçayı buldu. Böylelikle “Sepia kadınları çoğunlukla spiritüel konular ile ilgilidir” de tasdiklenmiş oldu.
Kısa bir süre içinde eşinden ayrıldı, mimarlığı, çok sevdiği işini bıraktı, onu çağıran suya kulak vererek su terapisi eğitimi alarak Marmaris söğüt’te bir köy evine yerleşti. Dansı hayatının merkezine aldı, dansın içindeki enerjiyi aktive etmesine izin verdi. Dans ederken gelen hislerini kağıda dökmeye başladı, bir kitap yazdı. Şu anda döndüğünde Türkiye’de tasarımını yapıp, hayata geçirmek istediği inziva merkezi ile ilgili deneyimler kazanmak için Finlandiya’da komün bir hayat yaşıyor.
(English in comments)
Photo by dear @sta.virginia

Aşkların en güzeli,
Sandım ki tek başıma geldim,
Önce yolumu kaybettim,
Anladım ki yol sensin,
Yolumu aydınlat, beni netleştir,
Sana teslimim, sana geleyim,
Aşkların en güzeli,
Yolumu güzelleştir,
Sana hikayeler getireyim,
Yolunda olanlarla karşılaştır,
Gözlerinde seni göreyim,
Sevgimi paylaşayım,
Aşkların en güzeli,
Kalp gözümü aç,
Her şeyde seni duyayım,
Sana dokunayım,
Aşkların en güzeli,
Seninle geldim,
Seninle yürüyeyim.

photo credit: @sta.virginia

Şu an bunu duymaya her kimin ihtiyacı varsa, akanlar ona gelsin.

Oyuncağın elinden alınmış gibi hissediyorsun belki. Belki de anlam veremiyorsun, neden bitti bazı şeyler. Çok güzeldi, devam etseydi diyor bir tarafın. Ama içten içe biliyorsun ki gelmekte olan, olmuş olan herşeyden çok daha güzel. Daha önce gelmesi için hazır olduğunu zannettiklerin için karşına çıktı bütün bunlar. Seni hayallerine hazırlamak için. Sana karşı değil, senin için. Sadece bu durumu kabul etmek senin sorumluluğunda. Geri dönüp neler kaybettiğine odaklanmak yerine, hayallerini hatırlamak senin sorumluluğunda. Gidenler hayallerinin parçası değildi. Seni hayallerine hazırlamaya geldiler.

Şimdi kalbini yokla ve sor. Gerçekten kayıp mı ettin?. Yoksa hayallerinden azına razı mı olacaktın?. Öyle bir zamandayız ki, artık azla yetinmek, konfor alanında kalmak, kabuğundan çıkmamak mümkün değil. Sen en iyi versiyonuna hazırsın. Hayallerini yaşamaya, yaratmaya, ışığını yaymaya hazırsın. Sadece biraz dur ve dinlen. Geriye dönüp yine bak, ama kaybettiğine odaklanmak yerine neler kazandığına neler başardığına, kendine nasıl yaklaştığına bir bak. Belki de uzaklaştığını sanıyorsun. Tüm gidenler senden parçaydı diye hissediyorsun. Doğru, ama eski versiyonun bir parçasıydı onlar. Ve şimdi hayatına girmek üzere seninle hizalı olan yenilikler yola çıktı bile. Sadece gözlerini geçmişten, şimdiye yönlendirmen yeterli. Sevgi ve ışıkla.

(english in the comments)

🌊 Discover the Magic of Water Therapy 🌊

Feel the gentle embrace of water washing away your stress, rebalancing your energy, and soothing your soul. 💧✨

What is Water Therapy?
Water therapy is a rejuvenating practice that harnesses the healing power of water to relax your mind, ease tension, and refresh your body. Through calming immersions, gentle movements, or hydro-massage, you can restore harmony within. Think of it as nature's way of helping you hit "reset."

💦 Why Water Therapy?

Relieve stress & anxiety
Improve circulation & muscle relaxation
Reconnect with your inner peace

✨ Relax With Me ✨
Let the water work its wonders as you unwind and rediscover your calm. Close your eyes, surrender yourself to the mother water and let her embrace you in her arms.

📍 Ready to Dive Into Relaxation?
Contact for booking inquiries and more information! 🌺

#WaterTherapy #RelaxWithMe #SelfCare #WellnessJourney

It seems I danced my way through 2024!

I shared my wisdom,
Guided meditations,
Taught pilates with passion,
Held lots of water therapy sessions,
Poured my heart into writing my book,
I read a lot with the curiosity of a child,
Traveled to places that called to my soul,
Held sacred women’s circles,
Offered healing in abundance,
Started my Podcast,
Laughed wholeheartedly,
Sang joyfully,
And loved deeply.

🌛⭐🌜
Here’s to 2025—may it be even more miraculous than I could ever dream!
#2024

For the past few days, I have felt as though the past has truly closed its chapter. There’s a profound sense of alignment within me—my higher self and I have become one. For the first time, I feel like my life is truly beginning. I am whole. Detached from what was, fulfilled by what is, and united with everything I am.
It hasn’t been an easy journey; the road was rocky, but here I stand. And so, I celebrate myself:

For the courage to follow my heart.

For stepping boldly into the unknown.

For leaving behind the "shoulds" and the expectations of others.

For choosing kindness, even during the hardest times.

For listening to others with an open heart.

For seeing the reflections of myself in others.

For loving without conditions or demands.

For sinking to the depths of the ocean and finding the strength to rise again.

For choosing love over conflict, time and again.

For laughing with abandon, for embracing joy and silliness.

For transforming sadness and anger into creation rather than destruction.

For no longer hiding but choosing to shine brightly and unapologetically.

For reinventing myself and recognizing the divinity within.

Today, I raise a glass to myself and this journey. 🥂 To the endless unfolding, the fearless reinvention, and the radiant love that binds it all. ☆♡ #çokşükür

For dancing in the allies and the streets
For the thrill and the fear of getting caught kissing
For my sister, my brother, and unity
For all the times we tried to change their minds and stale beliefs

For the loss of pride, for poverty
For the dream of just a normal life for you and me
For all the children who are starving for a loaf of bread
For the greed of politics and all the lies they spread

For all the mass-polluted air we breathe
For all the litter in the streets and all the dying trees
For all the animals who suffer from elimination
For all the cats and dogs who love us without no conditions

For all the tears that seem to never end
For all the images that keep on turning in our heads
For a simple smile to last a little while
For the future generations fighting for their time

For empty promises of heaven in the after-life
For all the imprisonment of beautiful minds
For all the babies who are born and for the ones who died
For all the times you told the truth, and all the times you lied

For all the speeches that we heard about a million times
For all the shacks and shelters that were sold to make a dime
For just a glimpse of a peaceful life
For the rising of the sun after an endless night

For all the pills we pop just to get some sleep
For all mankind, and our country
For all the boys and girls who never knew equality
For woman, for life, liberty
For liberty
For liberty
For liberty

📷 @caue_tucci

"Günah nedir?"diye sordu, "kalbimin tersine gitmek" diye döküldü dudaklarımdan☆.

Geleli 3 hafta olmak üzere. Burda kendimi evde gibi hissediyorum. Her gün bir inziva gibi. Kendimi gözlemliyorum. Görüyorum. Soğuğun kendimi görmemdeki rolünü görüyorum. Dindiriyor ateşimi. O harıl harıl yanan koç ateşinin üstüne kar yağdıkça ferahlıyorum. Kendi içimdeki o “kurtarıcı” kadını görüyorum. Birileri iyi olsun diye düşünerek plan yapan, başkalarının potansiyelini görerek onların potansiyelini ortaya çıkartmaya çalışan o kadını görüyorum. Sanki ben başkası için neyin iyi olacağını bilebilirmişim gibi!. En çok da burdan kırılıyorum. Görene kadar…”Sen başkası için doğru olanı nasıl bilebilirsin?” i görene kadar…Bilge tarafım konuşuyor:

“Belki sadece ilham verebilirsin, ama sadece kendin olarak, kendi yapmak istediklerini yaparak. Başkalarının potansiyelini sen onların yerine geliştiremezsin, onlar ancak kendileri geliştirebilir. Başkalarını artık taşıyamazsın seninle”.

Bugüne kadar çok fazla yaptığım, özellikle bir erilin potansiyelini görüp benimle sürüklemeye çalışmak. Kendi eril tarafıma odaklanmak yerine, onun üstünde çalışmak. Bir anne gibi onun yerine düşünmek, onun için neyin iyi olacağını düşünmek. Sanki bilebilirmişim gibi!. Hayatıma çektiğim tüm eriller inanılmaz potansiyeli olup bunun nasıl bir hediye olduğunu görmeyen ya da bununla ne yapacağını bilmeyen eriller oldu. Ben de proje müdürü!. Onu yaparsın, bunu yaparsın, aslansın kaplansın, yapmak istemiyor adam rahat bıraksana😊. Bir oyun arkadaşı yaratmaya çalışıyorum yıllardır. Ve bunu bırakmaya niyet ediyorum. Yaratmaya çalışmaktansa zaten orada var olan oyun arkadaşımı çekmeye niyet ediyorum, ve öyle olsun.
.
.
.
.
.
.
#kişiselgelişim #kesif #pozitifdüşünce #kendinibil

Ilk karda Finliler ne yapıyorlar?:). Tabi ki yüzüyorlar:)

#finland #icewater #finlandia

2 ay önce aldığım kararla başlayan yolculuğumun ne kadar derinlere ineceğini iliklerime kadar hissetmiş olacağım ki çok derin korkulara kapıldım. 3 yaşımdan beri yurtdışına çıkıyorum, 14 yaşımda kendi başıma Cambridge’den Londra’ya gezmeye gidiyordum. Hiç korkusuz, asi özgür ruh. Korkuların katmanları olduğunu görüyorum. Kendime ait korkuyu geçtiğimde ilerde genlerimden gelene, daha ilerde kolektife tosluyorum bu aralar. Ve bu bir dakika ya ne oldu o koç kadınına diye sorgulamama sebep olabiliyor arada. Orda da kendime nazik olmayı, bu katmanlarla daha önce karşılaşmadığımı hatırlatıyorum.
Kophenhag’a uçak biletini almamla, Finlandiya’da bir süre yaşayacağım yerle görüşmeyi yapıp yolculuğun başlangıcını kesinleştirdiğimde çok heyecanlıydım. Sonra heyecan yerini korkuya bırakmaya başladı. Sanki ben ülkeyi terk etsem ailem, ülkeye bir şeyler olacak gibi korkulara kapıldım. Sonra bir önceki postta bahsettiğim atasal bir geçmiş çıktı karşıma. Dedim bu yolculuk gümbür gümbür geliyor. Hem gölge çalışması hem de hediyeleriyle…
Tam ben her şeyi ayarladıktan sonra canım Damla’mdan mesaj geldi, gitmemden bir gün önce bir inziva planladığını söyleyen…Tabi ki evetti cevabım. Daha sonra ayrıntılı anlatacağım, nefesle suyun birleştiği bu inzivada tekrar doğdum. Her zamanki gibi. Ve güle oynaya yola çıktım. 4 kere bilet alıp bir türlü gidemediğim Cophenhag’a. Uçak tıklım tıklım doluydu ve biletim orta koltukta gelmişti. Keşke cam kenarı olsaydım dedim. Oturuyorum kimse gelmiyor sağıma soluma…Sonra pilot kalktığımızı anons etti. Tıklım tıklım uçakta 3 kişilik koltuğa yayıla yayıla uçtum oh ne büyük hediye hele inzivada o kadar yorulduktan sonra!. Gittiğim gibi çok yakışıklı bir gümrük polisi tarafından Türkçe “Danimarka’ya hoşgeldiniz” diye karşılandım. Türkçe öğreniyormuş. Teşekkür ettim oh hemen şehre akmaya.
Kendimi inanılmaz tanıdık bir yerde hissettim indiğim gibi. Sakin, merkezli ve sanat aşkıyla yanıp tutuşuyordum. Hemen attım kendimi sokaklara, kameramı aldım. O kadar güzel bir şehir ki, zaten hangi şehirden su geçiyorsa ben orda eriyorum!. Mimari yapılar, müzeler, en sevdiğim oyuncaklar, gözlerim doldu, mimarlığı gerçekten özlediğimi hissettim. (Devam)

Ne zaman yola çıkacak olsam heyecanımın yanında bir burukluk da olurdu. Sanki, gidiyorum da dönüşüm yok gibi, dönecek yerim olmayacakmış gibi bir his…Hayallerim için yola çıkmaya hazırlandığım şu iki haftada bu his çokça görünür oldu ve bugün canım @irem.taniroglu ile yaptığımız theta healing seansında yüzeye çıktı. Savaştan kaçmış ve göç etmiş atalarıma ait, yersiz yurtsuz kalmış olma hissi…

Bundan öğrendikleri ve bana aktarılan ise her zaman yeniden başlayabilecek güçte olmak. Atalarım sayesinde bunu öğrendim: “Yeniden, yeniden başlayabilmek, tutunmamak”. Bana muazzam bir aktarım yaptılar. Ama bu acı görülmek istiyordu. İçim acıyordu. Öğrenmek için savaşlardan geçmiş atalarım için kalbim acıyordu. Savaşlarda yersiz yurtsuz kalmış tüm herkes için…Sizin de şahitliğinizde bugüne kadar savaşlarda topraklarından olmuş, başka yerlerde yaşamak zorunda kalmış herkes için dua etmek istiyorum…

Hepsinin acısı koşulsuz sevgiyle yıkansın, ruhları ferahlasın…Hepsinin yolları kutsansın. Geride bıraktıkları her şey kat ve kat güzeliyle dönsün, varlıklarına, aktardıklarına şükürler olsun. Tüm dünya için sevgiyle, barışla, birlikle öğrenebilmeyi diliyorum. Evlerinden ayrılmak gerekiyorsa; dünyayı keşfetmek için, hayallerinin peşinde gitmek üzere olsun. Herkesin dönüp başını sokabileceği hayallerinin de ötesinde çatal bıçak seslerinin olduğu bol bereketli sofrası olan, sevgi dolu bir yuvası olsun. Olsun ki başkasına da sunsun. Paylaşarak çoğalsın. Ve öyle olsun, amin.

Evimi de onurlandırmak istiyorum. Bana öğrettiği, gösterdiği her şey için, sofralarıma eşlik edenler için, evimde emeği olan her can için şükürler olsun💙.

Hayatımı bir gözlemci gibi izliyorum… 2.5 yıl önce, özgür olduğumu düşündüğüm bambaşka bir yaşamım vardı. Şimdi ise her geçen gün, sınırsız bir varoluşun kapıları açılıyor önümde. Çocukluk hayallerimi teker teker yaşıyorum. Ne büyük bir şükür!. Her şeyin kokusu daha yoğun, yıldızlar daha parlak; aslında hep oradaydılar, ama ben onları kalbimle görmeye başladım, sevgi ve ışıkla çevriliyim, çevriliyiz. Buraya doğurmaya geldiğimiz hayallerimiz, gerçek olsun, bütüne hizmet olsun, güzellikler sarsın bizi ve öyle olsun, hamd olsun☆
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
#ruhundansı #ruhumdansediyor #tekamül #uyanış #spiritüel #spiritual #spirituel #pozitifdüşünce #pozitifenerji #kişiselgelişim #farkındalık #ruhsalgelişim #ruhsalşifa

Dün sabah karnımda ağırlıkla uyandım, zorla çıktım yataktan, çıkmazsam tüm gün orada kalacakmışım gibi hissettim. Sıcacık bir duş aldım. Karnıma masaj yaptım. Belli ki sindirim sistemimin bana anlatmak istediği birşeyler vardı. Yüksek benliğime neler olduğunu sormak için meditasyon yaptım. Sonrasında birikmiş duygu ve travmaların sağaltımı için meditasyon yaptım. Sindirim sistemimi hareketlendirmek için kahve pişirdim bir miktar ve içine bir kaşık hindistan cevizi yağı koydum (kahveyi uzun bir süre bıraktım ve bu yaz pilates dersi verdiğim ve şehir dışında olduğum bazı canımın çektiği günler tükettim).

Kitabımı, hoparlörümü, mataramı aldım attım kendimi köyümün sokaklarına. Evin ilersinde bir kadın içi ot dolu battal boy torbaları çöpe götürmek üzere hazırlanıyordu. Bizim burada çöp konteynırları biraz seyrektir. Yardım teklif ettim ve beraber attık. Meğer köyde en beğendiğim evin sahibiymiş. Gazeteciymiş yurtdışında görev yapmış, heyecanlandım ve evinde misafir olarak hikayesini dinlemem için sözleştik. Yataktan kendimi sürükleyerek çıkarmanın meyvesi gelmişti bile. Sonra da şükrede şükrede indim deniz kenarına. Sonrası malum:)
.
.
.
.
.
.
.
.
.
#pozitifdüşünce #farkındalık #pozitifenerji #spiritual #kişiselgelişim #spirituel #wellness #mindfulness

İçimde bir umut yeşeriyor, biliyorum;
Dünya, güzel günlere doğmakta.
Zaman zaman çıkılmaz sandığım anlarda kendimi bulsam da,
Her defasında, bu umuda sarılıyorum.
Gelecek, ışıkla dolup taşacak, biliyorum.
Kalbimdeki bu inanç, her an pusulam,
Her karanlığa karşı bir yıldız☆
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
#ruhundansı #ruhumdansediyor #tekamül #uyanış #spiritüel #spiritual #spirituel #pozitifdüşünce #pozitifenerji #kişiselgelişim #farkındalık #ruhsalgelişim #ruhsalşifa

.pro-gallery-wix-wrapper {display: block !important;} .pro-gallery-wix-wrapper .gallery-item-container {opacity: 1 !important; display: block !important;}

Beni Instagram'da takip edin

@ecemoksuz